روشهای تشخیص آلودگی می در مواد آرایشی و مواد اولیه آنها معمولاً بر اساس شمارش صفحات سنتی است. با این حال ، در مورد وضعیت متابولیک میکروارگانیسم های ساکن در محصولات آرایشی و بهداشتی و یا در مناطق خاص یک کارخانه تولید ، اطلاعات کمی شناخته شده است. میکروارگانیسم های زنده غالباً به دلیل شرایط نامساعد جسمی یا شیمیایی (درجه حرارت بالای پردازش ، مواد تمیز کننده و ضد عفونی کننده ، و مواد نگهدارنده) از نظر متابولیکی آسیب می بینند. در نتیجه ، این میکروارگانیسم ها در یک حالت مناسب و قابل کشت اما غیر قابل کشت هستند و بنابراین نمی توانند در یک ماده آگار مغذی مغذی شوند. بازیابی میکروارگانیسم های استرس برای میولوژیست های آرایشی یک چالش است ، زیرا رقیق کننده های مناسب ، مواد نگهدارنده ، مواد خنثی کننده ، رسانه های کشت و غیره مورد نیاز است. اعتبارسنجی روشهای تشخیص میولوژیکی بنابراین یک ضرورت ضروری برای تشخیص ریزگردها است.
یکی از محصولاتی که استفاده از آن در تمام دنیا رایج شده است، لوازم آرایشی میباشد. زیرا بسیاری ازخانم‌ها به این اعتقاد دارند که باعث زیبایی و جوان نشان دادن پوست آنها می‌شوند. به خاطر مبحث زیبایی است که بسیاری از بانوان روش‌ها و راهکارهای مختلفی را انتخاب می‌کنند تا باعث جوان سازی پوست آنها شوند. از این موارد می‌توان به حون تراپی اشاره کرد که امروزه بسیار مرسوم شده است. برای دیدن مزیت‌ها و کارکردهای این روش می‌توانید وارد لینک نوشته بشوید.
انواع روش های جدید ، از قبیل بیوموموسنس ، امپدانس و فلوسیتومتری که مبتنی بر وضعیت متابولیک میکروارگانیسم ها هستند ، قابل اطمینان ترین برای تشخیص سلول های استرس هستند. این روشهای "سریع" امکان شناسایی آلودگی می ، چه در محصول نهایی و چه در مواد اولیه ، در طی 24 ساعت را فراهم می کنند. روشهای سریع از اهمیت صنعتی بالایی برخوردار هستند ، زیرا باعث آزاد شدن سریع محصولات به بازار می شوند. با این حال ، با وجود مزایای ارائه شده توسط روش های سریع ، آنها هنوز قادر به شناسایی میکروارگانیسم های خاص ، از جمله عوامل بیماری زا نیستند. بنابراین ، رویکردهای میولوژیکی کلاسیک برای جداسازی و شناسایی میکروارگانیسم ها ضروری هستند.
ظهور مقررات آرایشی در اروپا
کالای آرایشی چیست؟ از نظر تاریخی ، این اصطلاح شامل محصولاتی بود که هدف آنها تقویت ظاهر یا تغییر بوی بدن انسان بود. با این حال ، این مفهوم به دلیل فشار برای تطبیق مداوم مواد آرایشی با تغییر خواسته های بازار و برآورده کردن نیازها و انتظارات مصرف کننده ، تکامل یافته است. این تحول سریع مقامات کشورهای مختلف را در اواسط قرن بیستم مجبور به تنظیم محصولات آرایشی و بهداشتی نمود تا از ایمنی مصرف کننده اطمینان حاصل شود. به عنوان مثال ، در سال 1976 ، جامعه اروپا چارچوب نظارتی خود را تدوین کرد (دستورالعمل 76/768 / CEE). از آن زمان ، این دستورالعمل آرایشی و بهداشتی در 29 مورد با توجه به پیشرفت های فنی اقتباس شده است. ویژگی های اصلی مقررات آرایشی در اتحادیه اروپا (EU) شامل موارد زیر است:
· تعریف یک محصول آرایشی به عنوان "هر ماده یا فرآورده ای که قرار است با قسمت های مختلف خارجی بدن انسان (اپیدرم ، سیستم مو ، ناخن ، لب و اندام تناسلی خارجی) در تماس باشد یا با دندان ها و غشاهای مخاطی قرار گیرد. از حفره دهان با منظره ای منحصراً یا عمدتاً برای تمیز کردن آنها ، عطر و ادکلن آنها ، تغییر شکل ظاهری و / یا اصلاح بوی بدن و / یا محافظت از آنها یا حفظ آنها در شرایط مناسب ".
· اامی که محصولات آرایشی و بهداشتی باید در شرایط عادی و قابل پیش بینی از استفاده برای اهداف مورد نظر خود ایمن باشند.
· ایجاد موجودی از مواد آرایشی.
· برچسب گذاری بسته بندی که شامل لیست کاملی از مواد تشکیل دهنده و تاریخ انقضا برای محصولاتی با ماندگاری کمتر از 30 ماه است.
· اامی که تولیدکنندگان اطلاعات جامع محصول را از جمله ارزیابی رسمی ایمنی را حفظ می کنند.
· ضمائم مواد اولیه ممنوع ، محدود و کنترل شده مانند مواد رنگ آمیزی ، مواد نگهدارنده و فیلترهای ماوراء بنفش را مشخص می کند.
برندهای مختلفی از محصولات بهداشتی همه ساله وارد ایران می‌شوند و ن زیادی متقاضی آنها هستند؛ به همین علت باید به یک نکته بسیار مهم توجه کنید و آن تاریخ انقضای این محصولات میباشد.
تاریخ انقضای محصولات آرایشی خارجی به طور مستقیم بر روی بسته بندی درج نمی‌شود؛ به همین علت بر اساس کدگذاری‌هایی که بر روی آنها وجود دارند باید پی به این موضوع برد.
شاید این موضوع برای خیلی از افراد اهمیتی نداشته باشد و توجهی نسبت به آن خرج نکنند ولی محصولات آرایشی و بهداشتی همانند دیگر مواد دارای یک تاریخ انقضای مشخص هستند و عدم توجه به آن مشکلات شدیدی را می‌تواند برای سلامت پوست شما به وجود آورد. همانند کاری که خوردن یک ماده غذایی فاسد با اعضای بدن شما می‌کند.
اما ، با افزایش مداوم در انواع مواد اولیه و محصولات آرایشی ، به دلیل عدم رعایت دستورالعمل های رسمی آرایشی ، اغلب لازم است که به مقررات دارویی و مواد غذایی و داروهای دارویی تکیه کنید. در حالی که مقررات مربوط به محتوای میولوژیکی در محصولات آرایشی وجود ندارد ، مواد غذایی طبق ماهیت آنها طبقه بندی می شوند و مقررات بهداشتی از جمله حدود میولوژیکی تعریف می شوند. اگرچه برخی از توصیه ها توسط دولت ها و انجمن های آرایشی منتشر شده است ، تنها شرط لوازم آرایشی این است که "آنها نباید در صورت استفاده در شرایط عادی یا منطقی قابل پیش بینی از استفاده ، صدمه ای به سلامتی انسان وارد نکنند".
اختلاف بین مواد آرایشی و مواد غذایی / دارویی اغلب مورد اختلاف است. مقامات بهداشت و درمان می خواهند شرکت های آرایشی و بهداشتی به "استانداردهای طلای" تحمیل شده توسط مقررات دارویی و توصیه های مربوط به مناطقی مانند تولید ، پر کردن و آزمایش برسند. در حالی که قصد کلی صحیح است ، به معنای مواد آرایشی که در بدن انسان مصرف نمی شود یا تزریق نمی شود و از آنها برای اهداف درمانی استفاده نمی شود.
اعداد ۲۰۱۲۰۲۰۲ را در نظر بگیرید. بر روی اکثر محصولات اعدادی مشابه با نمونه ذکر شده را می‌توانید ببینید. این اعداد نشان دهنده تاریخ تولید هستند که به راحتی آن را درک خواهید کرد.
بر روی این بسته بندی‌ها حروف‌های مختلف را می‌توانید ببینید که به انگلیسی حک شده‌اند. این حروف نشان دهنده‌ی تاریخ تولید هستند. بعد از حروفی مانند PROD، MED، MFG و M اگر اعدادی درج شده بودند، نشان دهنده تاریخ تولید محصول آرایشی مورد نظر است.
این نشانه‌ها تنها نمایانگر تاریخ تولید هستند و روشهای مختلفی برای تعیین تاریخ انقضای محصولات آرایشی خارجی وجود دارد اما تا حدودی می‌توان تاریخ انقضا را از روی تاریخ تولید نیز حدس زد و تشخیص داد.
ادامه مقالات را از اینجا بخوانید:
https://fatemehhabashi.com/how-to-determine-the-date-of-manufacture-and-expiry-date-of-cosmetics
http://scielo.isciii.es/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S1139-67092005000200001
درباره این سایت